TEXEL - Een zeehond, verstrikt in een stuk net, lag onder het strandpaviljoen van Paal 15 dat hoog op palen staat. Het was een jonge grijze zeehond en het net zat goed strak om zijn nek. Hoofd Dierverzorging van Ecomare Mariëtte Smit ging erheen om het dier op te halen. In haar eentje, vanwege de Corona-maatregelen.

Om energie te sparen blijven grijze zeehonden op het droge over het algemeen lang liggen als ze benaderd worden. Daardoor lukte het Mariëtte vrij makkelijk om de zeehond in de opvangkist te krijgen. Maar om het dier in haar eentje onder het paviljoen vandaan te krijgen, zou nog wel een hele klus zijn geweest. Gelukkig wilde een toevallig aanwezige technische man een handje helpen bij het sjouwen van de kist. Kist en zeehond samen waren een heel gewicht: bij Ecomare bleek het dier ruim 30 kilo te wegen.

De zeehond had het net waarschijnlijk een tijdje geleden om zijn nek gekregen, want het zat erg strak. Vermoedelijk was het dier een stuk kleiner toen hij erin verstrikt raakte. Hij werd gelukkig nog op tijd gevonden; als het langer had geduurd was hij nog meer gegroeid. Er zijn wel eens zeehonden in de opvang gekomen met een diep in het vlees gesneden touw om de nek. Uiteindelijk wordt het zo’n dier dan fataal. Maar dat was bij deze zeehond dus nog niet aan de orde. Hij had ook nog recent gegeten, want hij poepte in de opvang.

Terwijl de dierenarts de zeehond fixeerde, bevrijdde Mariëtte hem van het touw. Toen ze daarna een koude waterstraal op de striem zette om hem te koelen, reageerde de zeehond zichtbaar enthousiast. Hij was duidelijk opgelucht dat hij het touw kwijt was! Omdat de zeehond goed op gewicht was en heel pittig reageerde, is hij na controle door de dierenarts meteen weer teruggebracht naar zee.